Ochrona infrastruktury krytycznej

Rozwój i postęp, zwłaszcza techniczny, ciągle ulega przyspieszeniu niejako w sposób wymuszony, ale także dzięki ciekawości i intelektowi człowieka. Przypuszczalnie w poprzednich epokach żyło się spokojniej i wolniej, ale niekoniecznie lepiej, co naturalnie wynikało z braku przeróżnych rozwiązań wspierających codzienne czynności człowieka, a tym samym tworzących dogodne warunki do stabilnego życia i rozwoju ludzkości.

W wyniku postępu technicznego pojawiła się telewizja cyfrowa, telefonia komórkowa, Internet, komputery, które doprowadziły do zrewolucjonizowania życia. Postępująca automatyzacja i wykorzystanie maszyn dla wykonywania czynności wcześniej realizowanych przez ludzi przyczyniło się nie tylko do wzrostu efektywności, ale także do uzależnienia człowieka od tego typu rozwiązań. Zachodzące zmiany umożliwiły łatwą i szybką wymianę informacji pomiędzy urzędami, placówkami zdrowia, instytutami badawczymi i uczelniami, a także pomiędzy organami administracji, a obywatelami i biznesem. Jednocześnie możliwe i powszechne stało się realizowanie przez Internet codziennych czynności, takich jak np.: robienie zakupów, zamawianie wizyt u lekarza, czy też załatwianie wybranych spraw urzędowych.

Te intensywne zmiany technologiczne, a co za tym idzie, rozwój zaawansowanych technik informacyjnych i automatyzacji zwiększył jakość i komfort życia, ale jednocześnie przyczynił się do wzrostu zagrożeń, przez co utrzymanie niezbędnych funkcji społecznych, takich jak: zdrowie, bezpieczeństwo, ochrona, dobrobyt materialny lub społeczny ludności stało się zadaniem niezwykle trudnym.

Niełatwo byłoby obecnie funkcjonować bez sprawnie działających systemów zaopatrzenia w energię, wodę i żywność, systemów łączności i sieci teleinformatycznych, systemów finansowych i transportowych, czy też ratowniczych i produkujących substancje chemiczne. Z punktu widzenia funkcjonowania państwa i życia obywateli naruszenie ciągłości działania administracji publicznej mogłoby wywołać destabilizację funkcjonowania jej organów.

Wszystkie te elementy dostarczają pewną grupę dóbr i usług, których naruszenie lub zniszczenie mogłoby spowodować negatywne skutki dla bezpieczeństwa państwa i jego obywateli, a także dla skutecznego funkcjonowania organów władzy i administracji publicznej oraz instytucji i przedsiębiorców, przez co wchodzą w skład tzw. infrastruktury krytycznej, niezbędnej dla zapewnienia minimalnego funkcjonowania gospodarki, państwa i niezakłóconego życia obywateli.

Infrastruktura ta wywiera bezpośredni wpływ niemal na każdą dziedzinę życia człowieka, jak i na organy władzy i administracji publicznej oraz przedsiębiorców i jest stosunkowo złożona oraz funkcjonalnie zależna, a jej prawidłowe działanie jest możliwe wyłącznie dzięki współdziałaniu wielu podmiotów sektora prywatnego i instytucji administracji publicznej na rzecz przeciwdziałania zagrożeniom jej zniszczenia, uszkodzenia bądź zakłócenia funkcjonowania.

Można stwierdzić, iż zapewnienie sprawnego funkcjonowania infrastruktury krytycznej pozostaje w korelacji z poczuciem bezpieczeństwa obywateli i stabilnym prowadzeniem działalności gospodarczej. Jakiekolwiek zakłócenia lub przestoje w działaniu systemów należących do tej infrastruktury, zarówno te planowane (wynikające np. z konserwacji użytkowanych urządzeń, obiektów), jak i te nieuniknione (wynikające np. z różnego rodzaju awarii, włamań, ataków terrorystycznych) mogą mieć krytyczne znaczenie dla funkcjonowania organów administracji, a także dla samych przedsiębiorców i życia obywateli. Kilkugodzinny przestój systemu zaopatrzenia w energię lub brak dostępu do systemów zaopatrzenia w wodę może obniżać sprawność organów administracji, jak i mieć negatywny wpływ na prowadzenie działalności gospodarczej i niezakłócone życie obywateli.


Nietrudno się domyśleć, że lista zagrożeń dla infrastruktury krytycznej jest praktycznie nieskończona, co wynika bezpośrednio z jej złożoności i obszaru jaki obejmuje, w tym m.in.:

  • systemy zaopatrzenia w energię,
  • surowce energetyczne i paliwa,
  • systemy wodociągowo-kanalizacyjne i dystrybucji żywności,
  • sektor bankowo-finansowy,
  • systemy transportowe i komunikacyjne,
  • system produkcji, składowania, przechowywania i stosowania sub­stan­­cji chemicznych i promieniotwórczych, w tym rurociągi substan­cji niebezpiecznych,
  • systemy teleinformatyczne wchodzące w obszar szeroko rozumianych usług informacyjnych i telekomunikacyjnych.
Utrata lub znaczące przerwy w funkcjonowaniu ww. elementów infrastruktury krytycznej, ważnych dla funkcjonowania państwa i jego obywateli, mogą być wywołane działaniem sił natury bądź człowieka i powodować poważne konsekwencje ekonomiczne lub socjalne zagrażające życiu społeczeństwa lub jego pokaźnej części.
 
Ochrona infrastruktury krytycznej w sposób pozwalający zredukować lub obniżyć ryzyko jej zniszczenia lub zakłócenia jest zadaniem trudnym, ponieważ jej elementy są funkcjonalnie zależne, a możliwe scenariusze zagrożeń są praktycznie niepoliczalne.
 
W prawie polskim i unijnym uregulowano pewne środki ochrony infrastruktury krytycznej przyczyniające się do zmniejszenia ryzyka, ale nie do jego całkowitego wyeliminowania. Można znaleźć również wiele ciekawych pozycji w literaturze opisujących zagadnienie infrastruktury krytycznej oraz problemy z nią związane.
Publikacja jest dostępna na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe, pewne prawa zastrzeżone na rzecz autora i machnacz.eu. Zezwala się na dowolne wykorzystywanie treści publikacji pod warunkiem wskazania autora i podania informacji o licencji.
logo.png
Utwory z tej strony są dostępne na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe, pewne prawa zastrzeżone na rzecz autora i machnacz.eu. Zezwala się na dowolne wykorzystywanie treści publikacji pod warunkiem wskazania autora i podania informacji o licencji.
© 2012-2024 machnacz.eu. Powerd by ITbrain.

Kontakt

info@machnacz.eu

Search